Scratch, climb, eat, repeat

Op mijn vrije zaterdag, (a.k.a. ‘caturday’), kan ik eindelijk de tijd nemen om uitgebreid met mijn katten te spelen, te knuffelen, te borstelen, met ze te kletsen (mèk, mèk…) en ze gade te slaan als ze lekker rond de krabpaal aan het spelen zijn. Hèèrlijk! Bakkie cappuccino erbij, genieten maar.

Jakkes een teek

Toen ik tijdens een zaterdagse aaisessie ineens een bultje vond bij mijn jongste kat Rebel was ik wel gelijk alert. Bij nadere inspectie bleek hij een teek op zijn schouderblad te hebben, die zich venijnig had vastgezogen in zijn huid.

Jakkes! Gewapend met tekenpen en desinfectiemiddel hebben we de teek een koppie kleiner gemaakt, weg met die engerd. Om de gemene bloedzuigertjes voortaan buiten de deur te houden heb ik gelijk bij de dierenarts een pipetje gekocht tegen teken, vlooien en wormen. Plus een zakje van hun favoriete kattensnoepjes, want we hebben hem flink in de houdgreep moeten nemen voor ‘operation ‘eliminate teek’. Rebel kon daarna wel een snackje gebruiken, tegen de schrik.

Ze stonden even onder huisarrest omdat na de anti-teekbehandelding het spul nog even goed moest opdrogen om zeker te zijn van een goede bescherming. Rebel vond dat véél te lang duren. En liet dat onder luid protest ook blijken. Gesmeek om naar buiten te mogen werd steevast beantwoord met een: “Nee, nog even geduld Rebel!”

Geduld? Dat woord kent mijn energieke rode kater niet.

Al die vervelende bijkomstigheden en mogelijke gevaren zou ik het liefst gewoon voorkomen. Maar wil je ze, door ze niet meer naar buiten te laten, hun plezier afnemen? Alleen maar vanwege een bloeddorstig insect? Ik dacht het niet. Rebels beste-ding-ever is het buitenleven, maar ook Ginger kan ik zijn buitenhobby’s toch niet ontnemen?

Toen ik er zeker van was dat het spul eindelijk was ingetrokken vertrouwde ik erop dat ik ze weer veilig buiten kon laten. Zonder ongerust te hoeven zijn over die irritante mini-vampiertjes. Onze tuin heeft nauwelijks struiken of bomen waarin teken zich het liefst verschuilen, wachtend op een nieuwe prooi. Alleen Rebel is best wel avontuurlijk ingesteld. Iedere dag maakt hij zijn ronde door de omliggende straten, tuinen en steegjes. Natuurlijk wel bij goed weer, want een kletsnatte bontjas daar houdt Rebel niet van, bovendien duurt het èèuwen om die vacht weer droog te likken. Maar bij de juiste weersomstandigheden staat hij te trappelen om de tuin in te verdwijnen, de wijde wijk in. Lekker ravotten met zijn homies, een potje ‘bird watching’, werken aan zijn ‘sun tan’ en eh…. Ja, ik vraag me wel eens af wat hij eigenlijk nog meer buiten uitspookt?

Zou hij bijvoorbeeld ook wel eens in bomen klimmen? Katten zijn van nature fantastische klimmers. Des te hoger, des te beter. Het is voor mij een schrikbeeld; de brandweer die een angstige kat uit een boom moet bevrijden. Om die reden mogen ze niet naar buiten als ik niet thuis ben of als ik ga slapen. Dit is ook waarom we geen kattenluik hebben. Ik zou geen oog dicht doen, ik moet er toch niet aan denken dat er iets ergs gebeurt als ik weg ben of in bed lig. Nee, ’s avonds is er een avondklok. Dan is het binnenkomen geblazen. Gelukkig voelt Rebel dit feilloos aan, hij is tegenwoordig altijd netjes thuis voor bedtijd. Logisch want dan wordt het natvoer opgediend. (En die wil je toch niet missen?). Beter hoor, voor mijn nachtrust.

Scratch, climb, eat, repeat

Voor de dagen met slecht weer, wanneer Rebel weigert naar buiten te gaan, of als we niet thuis zijn bieden we de katten natuurlijk een indoor alternatief. Die vlijmscherpe nagels zitten niet voor niets aan die pluizige voetjes vast. De dagelijkse manicure doen ze zelf, wij leveren de faciliteiten om de overige instincten de vrije loop te laten gaan. Onze krabpaal biedt dan ook niet alleen krab- en klimgelegenheid, maar doet ook dienst als geheime verstopplek voor lievelingsspeelgoed èn heeft voldoende zachte plekjes voor de nodige ‘catnaps’. Kortom, het is een alles-in-één model. Aangezien we best klein behuisd zijn is dat geen overbodige luxe.

Wel hebben we meer dan één krabpaal, op de boven- en benedenverdieping staat er een. Inmiddels hebben we al een aantal exemplaren versleten. Ik vroeg mijn ‘testpanel’ aan welke criteria de perfecte krabpaal volgens hen moet voldoen. Op dit gebied zijn mijn katten de beste ervaringsdeskundigen.

Ervaren testpanel stelt strenge eisen

Het testpanel, mijn twee rode katers welteverstaan, hebben een aantal eisen aan hun ideale krabpaal. Omdat ze allebei een ander karakter hebben, verschillen ook hun wensen en behoeften. Ze hebben allebei heel andere liefhebberijen en hobby’s.

Rebel: man, zes jaar oud, atletisch gebouwd, met licht zwembandje rond het middel. Net als zijn baasje last van ochtendhumeur. Niet tegen praten voor het ontbijt. Onverschrokken en best wel een eindbaas (in de wijk dan).

Hobby’s: borstelbeurten op zijn kop, outdoor activiteiten en grondige vachtverzorging.

Ginger: man, ervaren senior van bijna dertien jaar, goedgehumeurd en een echte echte gentleman. Vraagt altijd dwingeld doch beleefd om een snoepje. Allergisch voor harde geluiden en knallen. Haat de stofzuiger. (Wie niet?)

Hobby’s: catnip lover, water uit de kraan drinken òf van tuinmeubels af likken.

Met zijn leeftijd is Ginger een seniorkat, dat betekent dat hij al wat strammere spieren kan krijgen. Soms merk ik dat ook wel, klimmen doet hij niet zo vaak. Ik zie het hem alleen doen als het echt niet anders kan. Of het is de eerste warme lente-avond, dan wil hij nog wel op de schutting klimmen en in het achterpad gaan rondsnuffelen. Oh, oh, die lentekriebels ook? Toch blijft dat altijd nog een beetje erin zitten, zelfs bij een je-weet-wel-kater. Als hij zin heeft in koud, stromend water uit de kraan dan til ik hem even op en zet hem op het fonteintje. Dat kan ook wel gemakzucht zijn, want hij kan het best zelf. Het blijft toch gissen of zo’n sprong hem ongemak geeft. Ze zijn meester in het verbergen van pijntjes of kwaaltjes.

Tweede krabpaal special voor Ginger

Speciaal voor Ginger hebben we dan ook een tweede krabpaal, een kleiner model die staat op de etage waar we slapen. Dat is voor Ginger meer dan genoeg. Hij gebruikt de paal toch maar voor twee dingen. Buiten het najagen van zijn staart rondom de paal, ik noem het altijd Gingers paaldansact, gebruikt hij hem eigenlijk uitsluitend voor het dagelijks scherpen van zijn nagels. De grote krabpaal op de begane grond wordt gebruikt om zijn lievelingsspeelgoed te bewaren. Achter de de krabpaal heeft ‘ie zijn liefste schatten, zijn catnip-unicorn en catnip-zeepaardje, in een mandje verstopt.

Als ik Rebels bouw bekijk zie ik, naast een klein blubberbuikje, ook hartstikke goed ontwikkelde schouder- en achterpootspieren. Mede veroorzaakt door schuttingklimmen. De enige ingang in- en uit de tuin. Hij kan ook via de Conifeer naar de tuin van de buurman, maar de buurhond loopt wel eens los. Het is maar een Chihuahua hoor, genaamd Dushi. Een heel klein opdondertje hoor, maar een kabaal wat ze maakt. Rebel kan haar makkelijk met één poot de mond snoeren, want hij is bijna twee keer zo groot als Dushi. Maar waarom die moeite? De schutting it is.

Voor de kattenliefhebber: De kat is onze meest populaire viervoeter

Sterke spieren moet je trainen. Dus zo’n indoor gym is niet gek. Daarnaast is het de hoogste plek van het huis, mèt een ‘cat cave’, inclusief superzacht kussentje om heerlijk in weg te dommelen of sneaky Ginger te bespringen. Wanneer hij zijn gekke uurtje’ heeft (je-weet-wel, dat kwartiertje dat je kat als een malle rondjes door het huis vliegt) kan hij de krabpaal in vliegen, racen richting de bank onder een luid ge-prrrrrtttt’, drie rondjes over de eettafel en rats, zo terug de paal in.

Echt hoor, een paal die zo’n bui overleeft is noodzaak. Stevige stammen, ‘Rebelbestendige’ basis. Dat heeft hij met zijn zes kilo gewoon nodig.

Geen baas maar personeel

Intensief is de gemiddelde caturday wel te noemen. Want wie mag de hele dag de deur voor ze open en dicht doen? En wie denk je, is de persoon die met een borstel hun vacht laat shinen? Wie is de lift naar het fonteintje? En met de speelgoedmuis aan een touwtje als een gek door het huis rondhuppelt? Complete operaties uitvoert om bloeddorstige insecten te verwijderen? Die knuffelsessies geeft, verwarmd matras speelt en… ga zo maar door. Juist. Goed geraden. Het personeel. Een kat heeft natuurlijk geen baas, maar gewoon personeel. Echt waar. Ik kan het beamen. Voor een catmom is zo’n caturday gewoon hard werken.